(По слав. 56). За първия певец, по не разорявай. Песен на Давида, когато побягна от Сауловото лице в пещерата.
Смили се за мене, о Боже, смили се за мене,
Защото при Тебе прибягва душата ми;
Да! под сянката на Твоите крила ще прибягна,
Докато преминат тия бедствия.
Ще викам към Всевишния Бог,
Към Бога, Който действува за мене.
Ще прати от небесата и ще ме избави,
Когато ме укорява оня, който иска да ме погълне. (Села).
Бог ще изпрати милостта Си и истината Си.
Душата ми е всред лъвове;
Лежа между пламнали човеци,
Между човешки чада, чиито зъби са копия и стрели,
И чиито език е остър меч.
Възнеси се, Боже, над небесата;
Славата Ти нека бъде по цялата земя.
Мрежи приготвиха за стъпките ми;
Душата ми се е навела;
Изкопаха пред мене яма;
Те сами паднаха всред нея. (Села).
Непоколебимо е сърцето ми,
Боже, непоколебимо е сърцето ми;
Ще пея, а още ще славословя.
Събуди се, душе моя†;
Събуди се, псалтирю и арфо; сам аз ще се събудя на ранина.
Ще Те хваля, Господи, между племената;
Ще Те славословя между народите.
Защото Твоята милост е велика дори до небесата.
И Твоята вярност до облаците.
Възнеси се, Боже, над небесата;
Славата Ти нека бъде по цялата земя.